Yazmak can sıkıntısını da alır. Bunu nasıl başardığını söylemek güç. Ancak başarıyor. Belki şu olabilir: İnsan yazdığı zamanlarda kendilik şehrini gezmiş gibi oluyor. Gezmek, karşılaştırdığı farklılıklarla, can sıkıntısını alır. Stresli olduğum zamanlarda saatlerce yürüdüğüm olur. Bunu yapmamın nedeni, nasıl olduğunu çözemediğim bir şekilde, içimdeki kavganın yola akması. Şartları da var tabii. Bir kere yol mümkün mertebe düz olmalı. Kaldırımlar geniş olmalı. Dikkatim tekrar be tekrar yolla meşgul olmamalı. Yolda yürürüm, ama aslında kendi içimde yürürüm. Ve ayaklarım yorulduğunda kafamdaki taşlar da yerine oturmuş olur. Yazmak da bunu başarıyor.
Ne zaman bir yazıyı hitama erdirsem içimde bir boşluğun daha dolduğunu hissederim. Sakinleştirici birşeyler almak gibidir yazmak. Edebiyat insanı sakinleştirir. Ayaklarım şehri adımlarken orada neyi başarıyorsa, kalemim beyaz kağıdın üzerinde dolaşırken onu başarır. Hepinizin yaşadığı şeylerdir bunlar. Bu açıdan yazmak, ben gibi zayıflara, büyük nimettir. Yazarak ayakta kalırız.
Yazmanın bir diğer yardımcılığı iradeye kendisini daha iyi/güçlü hissettirmesi. Beyaz kağıt dileklerinizin daha çok gerçekleştiği ve sağdan/soldan itiraz almadığınız bir alan. Hayalgücünüz de gerçek hayattaki güçsüzlüğü içinde rahatsızdır. Beyaz sayfanın hürriyeti içinde rahat eder. En nihayet yazmak da bir terapi çeşididir. Ancak insanın kendisini olduğu gibi ortaya koyacak kadar güçlü olması lazım.
Hem zayıf hem güçlü, ikisi birden nasıl oluyor? Oluyor bence. Kendisi olmakta güçlü olanlar herkesle yaşanan hayatın içinde zayıf olabiliyorlar. Çünkü herkesle hayat 'olduğu gibi olanlar' için daha incitici. Nasıl tarif etsem? Bir tiyatro sahnesine senaryosuz çıkmak ve bu nedenle diğer bütün oyunculardan azar işitmek gibi. Dışarıdasın ama oradasın. Oradasın ama dışarıdasın. Sen de bizim gibi olmalıydın, sen de. Sen de bizim gibi numara yapmalıydın, sen de. Sen de kurgumuza katılmalıydın, sen de. Birşeylerde güçlü olmanın bedeli başka şeylerde zayıf olmak. Bu da sınırlarımızın bedeli.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder